Alweer moet Kamieltje met spijt in het hart twee nieuwe vrienden naar België terug laten vertrekken ... Ariane en Geert. Met hen hebben we de afgelopen vier dagen de culinaire geheimen en de natuurpracht van de West-Kaap verder verkend. Tot hier toe gaat Bruno elke dag enthousiast naar zijn werk in het Sport Science Institute in Newlands en Kamieltje en ik vullen onze dagen met melkjes, pampers, wandelingetjes en kleine uitstapjes in Kaapstad. Tijd dus om opnieuw een klein stukje Zuid-Afrika te verkennen. Onze vierdaagse trip weg van het Kaapse schiereiland bracht ons via de Route 62 tot ver in het binnenland aan de grens met de Grote Karoo woestijn en eindigde via de kustroute met hét hoogtepunt van onze reis ... de walvissen in Hermanus. De perfecte 'second honeymoon' als je 't mij vraagt ... !
 |
| Samen met Ariane en Geert op weg door de kleine Karoo Woestijn. Met dank aan Kamieltje voor het nemen van deze foto. |
Onze vierdaagse reis begon al goed ... veel te laat kwamen we aan in het schitterend gelegen wijnhuis Waterkloof waar we hadden afgesproken met Ariane en Geert. Ons time-management blijft ook hier een heikel punt!
 |
| Wijnhuis Waterkloof |
 |
| Uitzicht op de uitlopers van de Hottentots-Hollands bergen |
Na genoten te hebben van het prachtige uitzicht op het Hottentots-Hollands gebergte vertrokken we voor een rit richting het stadje Robertson gelegen in de Breede Rivier Vallei. Onderweg maakten we kennis met het unieke plattelands karakter van de Kaapse provincie. Net als in de ontstaansperiode van de meeste dorpjes en steden die we passeerden, ligt de klemtoon er nog steeds op de landbouw. Groenten en fruit, veeteelt, struisvogelfokkerijen en wijnvelden maken er de dienst uit. De natuur was overal overweldigend mooi en op vele plaatsen vrij ongerept.
 |
| Eenzame voorbijganger in het desolate landschap van de Breede Rivier Vallei |
 |
| Uitzicht op de Breede Rivier Vallei |
In het plattelandsdorpje McGregor waar de tijd een halve eeuw leek te hebben stil gestaan, hielden we halt om alle dorstigen te laven. Een flesje melk voor Kamieltje en een heerlijk flesje Chardonnay voor de rest van het gezelschap, want de streek is bekend voor de productie van de beste Chardonnay wijn van het land.
 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kamieltje geniet nog na van zijn flesje melk We eindigden onze dag in Ballinderry Gastenverblijf gelegen in het stadje Robertson in het hart van de Breede Rivier Vallei. Daar werden we heel hartelijk ontvangen door Hilde en Luc, een Vlaams koppel, die ons verwenden met een heerlijk diner en ons een zalige nacht bezorgden in een luxekamer omgeven door een tropische plantentuin met zwembad. Mmh ... dit is genieten ! De volgende dag begonnen we gezwind aan de Route 62 (naar analogie met de Amerikaanse legendarische Route 66), een prachtige weg die slingert tussen de indrukwekkende landschappen van de Kleine Karoo en pittoreske dorpjes. De landschappen onderweg waren adembenemend en varieerden van groene vruchtbare valleien met heldere riviertjes tot kronkelende bergpassen omgeven door een hoog, ruw rotsgebergte.
Eén van de verplichte stops zowat halverwege de route is de bijna legendarische Ronnie's Sex Shop. Een klein cafeetje/BH-verzameling temidden van het desolate landschap dat ondertussen een drukke ontmoetingsplaats voor de voorbijrijdende reizigers geworden is. Ook wij maakten van de stop gebruik voor een verse pamper.
Eindigen deden we die dag met wat lichte stress ... we moesten namelijk voor het donker de Swartberg Pass overgestoken hebben. Swartberg, het gebergte op zo'n 400 kilometer ten oosten van Kaapstad met pieken tot 2100 meter, vormt de scheiding tussen de Grote-Karoo woestijn en de Kleine Karoo. De 27 kilometer lange ongeasfalteerde roestkleurige stofweg kronkelt door een eindeloos ruw landschap en test met zijn steile hellingen en vele haarspeldbochten elke autobestuurder op zijn rijkunst. Dankzij onze perfecte timing arriveerden we in het pikdonker maar veilig en wel in het kleine woestijndorpje Prince Albert ... weliswaar met een vreemd geurtje dat ons achtervolgde.
Dag drie werd een kleine marathon om in Hermanus te geraken. stond op het programma : waterval in de Swartberg kloof (done), oog in oog met bobbejanen (done), struisvogelsacoche kopen in Oudtshoorn (helaas), Outeniqua Pass oversteken (done), kuststadje Wilderness aan de Tuinroute (done), lange rit op N2 richting Hermanus (done), overnachten in Hermanus (helaas wegens te strak tijdschema) en uiteindelijk eindigen in het rustige kustdorpje De Kelders bij mevrouw Sue die ons nu al mist.
Dag vier werd hét hoogtepunt van onze vierdaagse trip ! Al begon de dag wat in mineur ... onze gastvrouw Sue slaagde er op vakkundig wijze in al onze hoop om die dag walvissen te zien met één zin van de kaart te vegen ... "ZERO percent chance to see whales" ... ! De zee was veel te wild en de walvissen komen dan niet zo dicht bij de kust omdat ze zich zouden kunnen kwetsen aan de rotsen. Daarom zat ook haaiduiken er voor ons die dag niet in. Dan maar, het zij een beetje teleurgesteld, genieten van een prachtige wandeling met zicht op een spectaculair schouwspel van de aankomende brekende golven op de ruwe rotsbranding. Ideaal voor mooie plaatjes ...
 Psst ... vergeet ook niet helemaal onderaan naar Kamieltjes nieuwste foto's te kijken |
